ایران نیوز

شنبه، اردیبهشت ۱۶، ۱۳۹۶

رضا آلتون: موج جنگ به ایران هم کشیده خواهد شد [بخش سوم]

عضو شورای رهبری کنفدارلیسم جوامع کردستان رضا آلتون در ادامه گفتگوی اختصاصی خود با خبرگزاری فرات، به موضوع ایران اشاره کرده و گفته است دیر یا زود دامنه جنگ به ایران هم کشیده خواهد شد
رضا آلتون خاطرنشان ساخت که ایران، موزاییکی از قومیت‌ها، ادیان و مذاهب مختلف است. وی در مورد گسترش احتمالی دامنه جنگ به ایران گفت:‌ "با این وضع، اگر دامنه جنگ به ایران کشیده شود، می‌توان گفت که قیامت برپا خواهد شد. حکومت در چنین جوامعی که قومیت‌های مختلفی در آن زندگی می‌کنند، تنها با استفاده از نیروی [هژمونیک] مذهب و آن‌هم به‌شیوه‌ای ارتجاعی مدیریت نخواهد شد. به‌همین خاطر ایران هم‌اکنون به تغییر، تحول و رفرم نیاز دارد". متن دیالوگ رضا التون عضو شورای رهبری ک.ج.ک با خبرنگار خبرگزاری فرات بدین شرح است.
- در ارزیابی‌های قبلی که در مورد عملیات آزادسازی موصل انجام داده بودید، شما اذعان داشته بودید که جنگ اصلی پس از عملیات آزادسازی موصل آغاز خواهد شد. آیا شما هنوز هم کماکان بر این باورید؟
رضا آلتون: چیزی که من آن زمان گفتم، برای الان نیز قابل تعمیم است. الان عملیات کماکان ادامه دارد و نهایتاً داعش از موصل بیرون انداخته خواهد شد. [ولی] ما باید به مشکلات این منتطقه متمرکز شویم.

ترکیه هم‌اکنون در باشور کردستان، در بعشیقه و در شنگال مداخله می‌کند و با هم‌پیمانی با پ.د.ک این مداخلات را تا سطح جنگ هم کشاند. اگر تا بعشیقه آمده‌اند و تا شنگال و تل‌عفر نیز می‌روند، همگی در ارتباط با عملیات موصل می‌باشد.

- جنگ شیعه و سنی؛ موصل منطقه‌ای سنی‌نشین است. نیروهای عبادی که از پشتیبانی نیروهای ائتلاف برخوردارند، نیرویی شیعی هستند. در تل‌عفر نیز نیرویی شیعی در حال مبارزه است. پس از آزادسازی موصل، مسئله شیعه و سنی چگونه چاره‌یابی خواهد شد؟

رضا آلتون: این موضوع از چند جنبه قابل بررسی‌ست.

نیروهای ائتلاف بین‌الدولی: این ائتلاف با عبادی هم‌پیمان است. اما پس از نابودی داعش، آن‌ها چه انتظاری دارند و چگونه موصلی را می‌خواهند؟ آیا موصلی که عبادی می‌خواهد و موصلی که آن‌ها [نیروهای ائتلاف] می‌خواهند، یکی است؟ این موضوع یک معضل اساسی‌ست.

ایران: عبادی هم‌اکنون به‌وسیله هم‌پیمانی با امریکا به یک نیرو تبدیل شده است. اما ایران از قبل در این منطقه حاکمیت دارد. پس از فتح موصل، ایران و نیروهای وابسته به آنف در موصل مداخله خواهند کرد. روزی که موصل از دست برود، عبادی نیز رفته است. بیش از آن، ممکن است که نیرویی نزدیک‌تر به ایران [در عراق] برسر کار بیاید. اگر چنین چیزی نیز روی ندهد، جنگ بزرگی روی خواهد داد.

کرد: مسئله کرد نیز وجود دارد؛ مثلاً ماده ۱۴­۰ قانون اساسی عراق هنوز هم دارای مشکلاتی‌ست و در عمل مشکلی بسیار بزرگ است. بر روی تل‌عفر و شنگال حملاتی وجود دارند و میان کردها و دولت مرکزی مسئله وجود دارد.

- آیا هیچ یک از طرف‌ها عنوان نمی‌کند که قصد حل مسئله را دارند؟

رضا آلتون: نه، هنوز کسی این مسئله را بر زبان نیاورده است. همه برای حفظ اقتدار خود با این بحران‌ها بسر می‌برند. اگر به این بحران دست بزنند، منافع همه به خطر می‌افند. به‌همین خاطر سعی می‌کنند تا خود را [در شرایط بحرانی موجود] قوی‌تر نموده و حاکم نمایند. وقتی که موصل آزاد شد، می‌توان گفت به نوعی "محشر" بوجود خواهد آمد.

- چه کسی این شرایط را نمی‌خواهد؟
رضا آلتون: ما هستیم. ما موجودیت همه را مشروع می‌بینیم و به این پارادایم معتقدیم که همه می‌توانند در وضعیتی دمکراتیک و آزادانه در آنجا زندگی کنند. اما آن‌ها همه با یکدیگر متحد شدند تا ما در عملیات موصل شرکت نکنیم.
- در اینجا می‌خواهم به موضوع ایران اشاره کنم. این اواخر شاهد اظهارات دونالد ترامپ در مورد ایران هستیم. به‌نظر شما ایالات‌ متحده می‌خواهد با ایران چکار کند؟
رضا آلتون: نباید ایران را ضعیف انگاشت. از یمن گرفته تا سوریه در هر جایی حضور دارند. موجودیت خود را در ساحتی تاریخی، ایدئولوژیک و سیاسی ادامه می‌دهد. از لحاظ تاریخی نیرویی‌ست که نمایندگی امپراتوری را برعهده دارد. از لحاظ ایدئولوژیک دارای گرایشی شیعی‌ست [و آین خط مشی را نمایندگی می‌کند]. به‌همین خاطر در هر جایی حضور دارد. برخی دستاوردها را نیز دارد. مثلاً آنچه در یمن انجام می‌دهد، تأثیر آن بر منطقه خلیج [فارس]، اختلافت با سعودی‌ها و اسراییل، نفوذ گسترده در عراق و آنچه که در سوریه شاهد بودیم. این‌ها همه نیروی آن را نشان می‌دهد.
کابینه اوباما این نیروی ایران را از نظر گذراند و درصدد بود تا توازنی را ایجاد نماید. در عوض این موضوع که ایران نیروی خود را در خاورمیانه ادامه دهد، برنامه‌ اتمی این کشور متوقف شد. [اوباما] درصدد بود تا چنین توازنی ر اایجاد کند. این توازن به نفع ایران نیز بود. با رفع تحریم‌ها و ایجاد ارتباط در عرصه بین‌المللی، ایران تاحدودی فرصت نفس کشیدن گرفت. در عراق و سوریه به سیاستی موفق‌امیزتر دست زد و برای اسراییل به نیرویی قوی‌تر تبدیل شد.
پس از روی کار آمدن ترامپ، وقتی که به اظهارنظرهای وی نگاهی انداخته می‌شود، چنین به‌نظر می‌رسد که آن‌ها از این وضع ناراضی‌اند. مخصوصاً پس از انتخابات امریکا، بیانیه‌های کاخ سفید و ترامپ ممکن است که برای ایران مرحله‌ای تازه باشد. اظهار داشتند که به توفق قبلی اعتقاد نداریم، ایران هم‌چنان یک تهدید بزرگ به‌حساب می‌آید و در دسته‌بندی دشمن قرار می‌گیرد. این موضوع بدین معناست که ایالات‌متحده در تمامی خاورمیانه بر اساس این سیاست با ایران برخورد نماید.
- گام‌های عملی‌ای نیز درنظر گرفته شد. کدام یک از این گام‌ها عملی شد؟
رضا آلتون: باید ابتدا ببینیم ترامپ در ابتدای روی کار آمدن به سراغ چه کسانی رفت:
به سراغ اسراییل رفت. تقویت ارتباطات با اسراییل بدین معناست که "تو هم‌پیمان استراتژیک من هستی و دشمن تو، دشمن من است".
به سراغ عربستان سعودی رفت. عربستان سعودی یک پادشاهی کوچک [در عرصه معادلات بین‌الدولتی] است ولی با این وجود گفت که: "برضد دشمنان تو، من حاضرم که از تو پشتیبانی کنم". می‌بینیم که دشمن مهم عربستان نیز ایران است.
به سراغ اردن رفت. اردن بیشتر در جریان مراودات اسراییل و فلسطین است. در دنیای عرب می‌تواند نقش ایفا نماید. هم‌چنین می‌تواند ارتباطات خود را با انگلیس و ... نگه دارد.
به سراغ مصر رفت. پس از رفتن به سراغ مصر، بیانیه صادر کرد و گفت: "هم‌چنان که برضد داعش یک اتئلاف درست نمودیم، برضد تهدیدات ایران نیز می‌توانیم اتحاد اعراب را تأسیس نماییم" یا اینکه می‌گویند "ائتلاف عربی درست نماییم". مصر پیشاهنگ تأسیس چنین ائتلافی‌ست. در تاریخ نیز می‌توان رد پای پیشاهنگی مصر را بخوبی مشاهده نمود. دعوت ژنرال سیسی [رییس جمهوری نظامی مصر] به کاخ سفید، نشان دهنده این‌ست که مصر می‌تواند نقش رهبر را در این ائتلاف بازی کند. مصر بزرگترین کشور است. دارای چنان نیرویی‌ست که می‌تواند به سیاست‌ورزی دست بزند، دارای قدرت اثرگذاری بر اعراب باشد و مشکلات خود با اسراییل را چاره‌یابی نماید. درواقع هم برای امنیت اسراییل و هم برای متحد نمودن اعراب، نقش مصر بسیار پراهمیت است. برضد ایران چنین مبارزه‌ای در جریان است.
- آیا این سیاست می‌تواند موفقیت‌آمیز عمل نماید؟
رضا آلتون: این بدان معناست که زین‌پس [امریکا] محور سیاست‌های خود را به عراق و سوریه بکشاند. اکنون ارتباط عراق و سوریه با دنیای عرب قطع شده است. موضع سیاسی بحث‌برانگیزی وجود دارد که هم‌اکنون بیشتر در میان نیروهای جهانی و منطقه‌ای درنظر گرفته می‌شود. اگر ائتلاف عربی درست شود، بدین معناست که قصد دارند عراق و سوریه را دوباره به جهان عرب متصل نمایند و همزمان نیز بدین معناست که قصد دارند تا کنترل عراق و سوریه را از دست ایران خارج نمایند.
در آنصورت، بلوکی را تأسیس خواهند نمود. این بلوک دارای قدرتی خواهد بود که می‌تواند از لحاظ اقتصادی و نظامی به جنگ بپردازد. همزمان می‌تواند برخی از نیروهای مخالف در درون ایران را نیز به‌سمت خود بکشاند. آن‌ها را تجهیز مالی و حتی نظامی نمایند. با بکارگیری چنین نیروهایی می‌توانند بحران خاورمیانه را به درون ایران رهنمون کنند.
- برضد این [ائتلاف]، موضع ایران چه خواهد بود؟
رضا آلتون: اینکه ایران تا چه حد از این موضوع آگاهی دارد نمی‌دانم اما ممکن است که بر روی این موضوع نیز تأمل کرده باشد. ایران برای مقابله با این سیاست دارای اختیار عمل زیادی نیست. نهایت آن این‌ست که موضع خود در عراق و سوریه را تقویت نماید اما این موضع خود در درون عراق و سوریه دارای مشکل است. از طرفی روسیه با این موضوع در ارتباط است و از طرفی نیز امریکا بر این موضوع نظارت دارد. ایران، تنها با ارتباط با رژیم [اسد] چقدر می‌تواند موجودیت خود را حفظ نماید و به ایجاد هم‌پیمانی دست زند، هنوز معلوم نیست. اگر چنین هم‌پیمانی‌ای درست شود، احتمال اینکه ایران قدرت خود را از دست بدهد بسیار است. ایران با برخوردها [و سیاست‌ها]ی کنونی نیز بسیار شکننده می‌باشد.
این موضوع برای عراق هم قابل تعمیم است. با همکاری ائتلاف بین‌الدولتی و ائتلاف عربی، دست ایران می‌تواند در این کشور کوتاه شود و موجودیتش در عراق پوچ شود. اگر در عراق و سوریه نیز قدرت خود را از دست بدهد، تنها می‌تواند در درون خود به حیاتش ادامه دهد. ایران یک موزاییک رنگارنگ از مذاهب و قومیت‌های متفاونت است. اگر جنگ به داخل ایران کشیده شود، موضوع قومیت‌ها می‌تواند در ایران یک محشر را برپا کند.

- آیا راه دیگری برای چاره‌یابی این بحران وجود دارد؟
رضا آلتون: اگر ایران سیاست‌های کنونی خود را ادامه دهد، راه دیگری نخواهد داشت. چون ایران هم‌اکنون با معضلات مهمی [در درون] مواجه است. برای چاره‌یابی این معضلات، باید راهکارهایی سیاسی و اجتماعی درنظر گرفته شود. در صدر این مشکلات نیز مسئله کرد وجود دارد. موزاییک رنگارنگی به‌ نام قومیت، تنها نمی‌تواند با یک ایدئولوژی مذهبی ارتجاعی چاره‌یابی شود. ایران ناچار است برای حفظ موجودیت خود به تغییر، تحول و رفرم [در نظام سیاسی خود] دست بزند.

- آیا کردها می‌توانند در اینجا نقش خود را ایفا نمایند؟
رضا آلتون: کردها می‌توانند در این زمینه نقشی اساسی را بازی نمایند؛ هم در موضوع دامن زدن به بحران ایران و هم در موضوع ایجاد ثبات در این کشور. برخورد ایران [در سیاست خارجی]، در موضوع برخورد این کشور با مسئله کرد مشخص خواهد شد. اگر ایران موضوع را از طریق کردها چاره‌یابی نکند، پتانسیل انفجار [این نظام] وجود دارد. این پتانسیل می‌تواند به‌عنوان یک معضل برای ایران رخ بنمایاند.
- انتخابات ریاست‌جمهوری ایران را پیش رو داریم. آیا می‌توان از این انتخابات چشم‌انتظار خروج راهکاری در این زمینه بود؟
رضا آلتون: هم‌اکنون ایران تلاشی برای تغییر، رفرم و نوین نمودن نظام وجود ندارد. انتخابات بر اساس این تئوری‌ها تنظیم برگزار نمی‌شود و هم‌چنان به شیوه کلاسیک ادامه پیدا می‌کند. در اینجا معیارهای محافظه‌کار و لیبرال وجود دارند. کسانی که در ایران محافظه‌کار قلمداد می‌شوند، بعضی اظهارات خشک را ارائه دادند و کسانی که لیبرال هستند نیز اظهارات نرمی را بر زبان آوردند. اما واقعیت هر دو [جریان] در حقیقت یکی‌ست. استفاده از این شیوه مدیریت کلاسیک، شیوه برخورد همیشگی ایران است. این کشور در زمینه تأسیس دولت و اقتدار، و نیز مدیریت و حاکمیت بر جامعه، سابقه طولانی دارد. ایران در این زمینه دارای تجربه‌های تاریخی بسیاری‌ست. چون در ایران خواستی برای تغییر رادیکال وجود ندارد، انتخاباتی این چنینی نمی‌تواند تغییری در وضعیت کنونی ایران ایجاد کند. در آینده سطح برخورد ایران [در موضوع سیاست‌های داخلی و خارجی] مشخص خواهد شد.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر