ایران نیوز

سه‌شنبه، مهر ۱۱، ۱۳۹۶

" داعش هنوز بیش از سه هزار زن را در اسارت خود دارد"

تا سوم آگوست ۲۰۱۴ نادیه مراد در حال گذراندن یک زندگی نرمال در روستایش کوجو در شمال عراق و نزدیکی شهر شنگال بود. عاشق خانواده اش بود و در تصوراتش خود را آرایشگری با آرایشگاه شخصی تصور می کرد. در آن روز اما اتفاقی به وقوع پیوست که زندگیش را نابود کرد: تروریست های گروه دولت اسلامی به روستا یورش برده و زنان جوان و بچه ها را در مدرسه روستا حبس کردند.

نادیه مراد ۲۴ ساله زیبا و لطیف با چشمان سیاه و موهای قهوه ای بافته شده می بایست شاهد باشد که چگونه خارج از مدرسه مردان و کهن سالان [توسط اعضای داعش] کشته می شدند. در مجموع او ۴۰ تن از نزدیکانش را از دست داد.

نادیه مراد به همراه شمار زیادی از زنان به موصل ربوده شدند. تروریست های داعش او را به عنوان برده جنسی نزد خود نگه داشتند. او ماه های وحشتناک و تروماتیکی را تجربه کرد، توسط تعداد زیادی از مردان مورد تعرض قرار می گیرد و یکبار نیز فروخته می شود. وی موفق می شود پس از سه ماه فرار کند.

هم اکنون او در ایالت بادن وورتمبرگ زندگی می کند و [همزمان] سفیر حسن نیت سازمان ملل برای [دفاع از] کرامت بازماندگان قاچاق انسان است. در سال ۲۰۱۶ نامزد دریافت جایزه صلح نوبل بود و این زن جوان از سوی امل کلونی وکیل حقوق بشر حمایت می شود. اکنون نادیه مراد یک تقاضا از جهانیان دارد، آن نیز اینکه فراموش نکنند که قتل عام ایزدیها همچنان ادامه دارد و داعش شکست نخورده است.

شپیگل: خانم مراد، شما ماه های مدیدی در اسارت بودید و مورد تعرض قرار گرفتید. اکثر زنان ایزدی که [با تعرض جنسی] مواجه شده اند به دلیل شرم از این مسئله صحبت نمی کنند. این توانایی و قدرت را از کجا بدست آوردید که در مورد همه آنچه بر شما رفته حرف بزنید؟

من مادر، برادرانم و تعداد زیادی از بستگانم را از دست دادم. ما آزادانه در روستایمان زندگی می کردیم و هرگز تصور نمی کردیم که یک گروه تروریستی به ما حمله کند. این [آنچیزی بود] که من را به این مسیر هدایت کرد که نباید سکوت کرد. اعضای داعش می خواهند ما را از صحنه روزگار حذف کنند چراکه ما بر اساس اعتقادات آنها ملحد و کافر هستیم. در فرهنگ شرقی صحبت کردن از تعرض جنسی دشوار است. اما قبل از من نیز زنان زیادی صدایشان را بلند کرده بودند. بسیاری از آنها احساس می کنند این کار فایده ای ندارد، چراکه کسی به آنها گوش فرا نخواهد داد. من می توانم دیگر زنان ایزدی را نیز ترغیب کنم تا از تجربه های [هولناک] خود صحبت به میان آورند تا جهان از این جنایت مطلع شود.

آیا واقعا باور دارید این ابزار درستی است علیه داعش؟

من سیاستمدار نیستم. با این حال می بینم که همچنان داعش از تسلیحات و خودروهای مدرن برخوردار است. چه کسی اینها را به داعش می دهد؟ باید جریان پول [به سوی داعش] را متوقف کرد. غیر از این باید جنایتکاران به دست عدالت سپرده شوند. ما در تلاش هستیم تا آنها را به دادگاهی بین المللی بکشانیم. نباید فراموش کرد که جنایت همچنان ادامه دارد. داعش هنوز بیش از سه هزار زن را در اسارت خود دارد. از این میان برادر زاده ۱۷ ساله من. او حدود سه سال است که در اسارت تروریست ها است.

مشخصا چه کاری می توان برای کمک به آنها انجام داد؟

ما در تلاش هستیم [با پرداخت پول] آنها را آزاد کنیم.

اغلب شنیده می شود که می توان داعش را در مدت کوتاهی با شکست مواجه کرد، در صورتی که فقط بخواهند. آیا شما هم چنین باوری دارید؟

تمام سیاستمدارانی که من با آنها گفتگو می کنم، می گویند داعش را گروهی تروریستی می دانند که باید علیه آن جنگید. بسیاری از کشورها این مسئله را به رسمیت شناخته اند که داعش مرتکب جنایت جنگی می شود. باید فرمان جلب بین المللی علیه شماری از تروریست های داعش صادر شود. این راه درست است. اما نباید جنگ علیه داعش متوقف شود، ما نباید توجه و تمرکز خود را از آن برداریم.

تمام سیاستمداران؟

در مصر با یکی از آنها گفتگو کردم و از او تقاضا کردم که داعش را آشکارا محکوم کند، چراکه آنچه اعضای داعش انجام می دهند با اسلام منطبق نیست. داعش از دین برای اهدافش سو استفاده می کند. تا امروز هم به نام دین از جوانان سربازگیری می کند، آنها را شستشوی مغزی می دهد و آنها را می فرستد تا مردم را به قتل برسانند. سیاستمدار مصری با من همصدا بود که داعش خطرناک است. اما از محکوم کردن آنها امتناع ورزید.

شما اکنون در آلمان زندگی می کنید. می توانید تصور کنید زمانی به روستای محل زادگاهتان بازگردید؟

نمی دانم. وضعیت دشواری کماکان در آنجا برقرار است. شماری از خانواده ها به منطقه بازگشتند. اما جایی که اکنون داعش از آن رانده شده است، میان نیروهای پیشمرگه و شبهه نظامیان شیعه تنش و درگیری در جریان است. همچنین ترکیه مواضع پ.ک.ک را بمباران می کند. از این رو خانواده ها یکبار دیگر [از این منطقه] گریختند.

زمانی که داعش به شمال عراق یورش برد بسیاری از شهروندان عرب از جنگجویان داعش طرفداری کردند. آیا ایزدی ها می توانند یک بار دیگر در صلح با مسلمانان زندگی کنند؟

با انسان هایی که در هیچ جنایتی مشارکت نکرده اند مطمئنا می توان. اما اکثریت بزرگی مشارکت کردند، یا از داعش حمایت کردند و یا [جنایاتشان را] نادیده گرفتند. در این لحظه بود که اعتماد از میان رفت.

آیا نسبت به این افراد احساس نفرت می کنید؟

این مسئله در مورد من و احساس من نیست، بلکه به عدالت برای هزاران انسان مرتبط است که قربانی دست داعش شده اند و همچنان قربانی می شوند. عاملان باید در مقابل دادگاه پاسخگوی [جنایاتشان] باشند.

آیا در آلمان احساس آرامش می کنید؟

بله آلمان اقدامات زیادی را برای ما انجام داد. برای افرادی چون من که در کمپ های عراق اسکان داده شده بودند زندگی بهتری را میسر کرد. در حال حاضر آلمان خانه من است. اما زبان آلمانی واقعا یک زبان دشوار است (می خندد). هنوز امیدواریم که یکبار دیگر بتوانیم به موطنمان بازگردیم. با این حال قتل عام همچنان ادامه دارد. آینده ما نامشخص است.
حسنین کاظم- Der Spiegel
برگردان از آلمانی: عمار گلی

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر