علی ربیعی متولد ۱۳۳۴ در جنوب شهر تهران و در محله جوادیه-۲۴متری- واز یک خانواده کارگری است. پیش از انقلاب تکنیسین کارخانه «جنرال موتورز»، ارج و قرقره پرستو بود و در همان زمان از سران اعتصاب شهرک اکباتان و کارخانه محل کار خود که منجر به برخورد ساواک گردید. وی در سال ۱۳۵۹ با خانم نرگس حسین‌زاده از کارمندان وزارت کار ازدواج کرد که ما حصل این ازدواج چهار فرزند بود. همسر وی در سال ۱۳۸۵ و فرزند آخر وی-محمدجواد- در سال ۱۳۸۶ به رحمت ایزدی پیوستند.
در سالهای اول انقلاب وی عضو شاخه کارگری حزب جمهوری اسلامی و عضو کمیسیون تدوین قانون کار در دهه شصت و عضو شورای مرکزی خانه کارگر از بدو تاسیس تا امروز می‌باشد.
ربیعی پس از انقلاب تحصیلات خود را در رشته مدیریت تا مقطع دکترا ادامه داد.
وی از دوستان و معتمدین بسیار نزدیک سید محمد خاتمی و مشاور اجتماعی وی در دوره ۸ ساله ریاست جمهوری وی بوده‌است. ربیعی علاوه بر فعالیت‌های صنفی کارگری، به دلیل نیاز مقطع انقلاب، همراه با عده‌ای از دوستان هم محله‌ای خود جذب نهادهای انقلابی می‌شوند، وی به سپاه پاسداران می‌رود (و اکبر خوشکوش -اهل جوادیه-به کمیته می‌رود)؛در دوران جنگ تحمیلی در سپاه پاسداران، ۶۵ ماه در جبهه‌های مختلف غرب وجنوب فعالیت می‌کند و پس از آن–با فرمان بنیانگدار انقلاب- به وزارت اطلاعات می‌رود و با نام مستعار"عباد" به فعالیت می‌پردازد، وزارتخانه‌ای که ربیعی در آن به معاونت رسید و پس از تغییرات انجام شده در دوره فلاحیان او هم مانند دیگر اصلاح طلبان وزارت اطلاعات از این وزارتخانه خارج شد.
ربیعی در دوره خاتمی مشاور اجتماعی او شد و در زمان تصدی دبیر شورای عالی امنیت ملی توسط حسن روحانی وی مسوول اجرایی دبیرخانه و ریاست کمیته سیاستگذاری تبلیغات و کمیته امنیت داخلی شورای عالی امنیت ملی را عهده دار بود. همچنین از طرف حسن روحانی برای تصدی وزارت کار، تعاون و رفاه اجتماعی به مجلس شورای اسلامی معرفی شد. پس از حمله تعدادی از وب سایت ها به علی ربیعی، گروهی از نمایندگان مجلس اعلام کردند که در بررسی صلاحیت وی حتی یک مورد منفی هم پیدا نکرده اند.منبع
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر