کوردانه: هیرو ارجمند: در طول اقامت چند روزه ام در شهر سلیمانیه موفق به دیدار خانم یکم عراق یعنی خانم " هیرو ابراهیم " همسر جلال طالبانی رئیس جمهور عراق فدرال شده و در دیدارم با ایشان از آرزوها و مشکلاتم در سر راه ورزش حرفه ایی و رشته ام برایشان گفتم و نیز از بزرگترین آرزوی زندگی ام یعنی " فتح قله اِوِرست و برافراشتن پرچم پر افتخار کوردستان برفراز این قله ".
" اورست " در انتظار گامهای دختری از کوردستان
اهل مهاباد هستم ، نگین شهری برپیشانی سرزمین سرسبز کوردستان.
نامم " هیرو ارجمند "
بیش از یک دهه از عمرم را به پیمودن جاده ها ، صخره ها و کوههای مرتفع خاورمیانه صرف کرده ام. شش سال است که به صورت حرفه ایی به ورزش کوهنوردی روی آورده ام و اولین صعود حرفه ایی ام را در تاریخ 14-5-1391 انجام دادم که آن نیز فتح قله کوه " لنین " به ارتفاع 7134 متر در کشور قرقیزستان بود .
این اولین افتخار حرفه ایی من طی این سالها بود هرچند پیشتر تمرین های خود را در قله های دماوند ، عَلم کوه و سبلان انجام داده بودم .
دومین صعود حرفه ایی ام نیز با صعود به قله کوه " آگرین " یا همان آرارات به ارتفاع 5410 متر در کوردستان ترکیه رقم خورد.
من نیز همانند اکثر ورزشکاران در ایران و کوردستان در مسیر رشته حرفه ایی ام به مشکل مالی و هزینه ایی برخوردم و به خاطر بالا بودن هزینه های این رشته ورزشی مدتی از فکر صعود به قله های مرتفع دیگر در دنیا دور ماندم اما این امر باعث نشد که از حرکت بازبمانم و با اتکاء به تنها سرمایه و ابزاری که خدا در اختیارم قرار داده یعنی " پاهایم " به حرکتم ادامه داده و به رشته پیاده و روی و دوچرخه سواری بین شهرها و مسافت های دور روی آوردم.
اولین انتخابم پیمایش مسیر بین دو پایتخت کوردی یعنی شهر مهاباد (پایتخت جمهوری کوردستان) و شهر هولیر (اربیل) پایتخت اقلیم کوردستان بود که توانستم طی سه شبانه روز مسافت چند صد کیلومتری بین این دوشهر را به صورت پیاده بپیمایم .
لحظه ورودم به شهر هولیر مصادف بود با دوساعت قبل از تحویل سال میلادی 2013 که هنگام ورودم به این شهر از جانب رسانه های مختلف مورد استقبال قرار گرفتم .
بار دیگر و البته این بار با استفاده از دوچرخه مسیر بین شهر مهاباد تا شهر سلیمانیه واقع در اقلیم کوردستان را رکاب زدم .
شروع این سفر از شهر مهاباد آغاز و با عبور از مسیر شهرهای بوکان ، سقز، مریوان ، شهرک مرزی باشماق ، پنجوین و سیدصادق و نیز با حمایت انجمن هایی چون " انجمن چیای سبز مریوان " ، " انجمن زنان مریوان " و " سازمان المپیاد کوردستان " ادامه یافته و بعد از عبور از مرز باشماق طی 14 ساعت رکاب زنی به شهر سلیمانیه در اقلیم کوردستان رسیدم و مورد استقبال بخشی از مردم این شهر قرار گرفتم .
در طول اقامت چند روزه ام در شهر سلیمانیه موفق به دیدار خانم یکم عراق یعنی خانم " هیرو ابراهیم " همسر جلال طالبانی رئیس جمهور عراق فدرال شده و در دیدارم با ایشان از آرزوها و مشکلاتم در سر راه ورزش حرفه ایی و رشته ام برایشان گفتم و نیز از بزرگترین آرزوی زندگی ام یعنی " فتح قله اِوِرست و برافراشتن پرچم پر افتخار کوردستان برفراز این قله ".
در دیدارم با ایشان از وی تقاضا کردم تا مرا در انجام این کار حمایت حمایت و پشتیبانی نماید تا بتوانم افتخاری عظیم و جهانی را برای ملتی بزرگ به ارمغان بیاورم .
ایشان نیز ضمن استقبال از پیشنهاد من آمادگی خود را برای ارائه هرگونه حمایت و پشتیبانی مادی و معنوی در انجام این امر مهم و ارزشمند اعلام داشته و به دنبال پایان دیدارم با این عزیز به حرکت خود به سمت شهرهای دیگر کوردستان ادامه داده و بعد از رسیدن به شهرستان " رانیه " و توقفی کوتاه در آنجا وپس از صعود به قله کوه " کیوه رَش " با بدرقه مردم این شهر به سمت شهر هولیر (اربیل) رکاب زدم .
بعد از دو روز توقف در شهر هولیر و دیدار با برخی مسئولین این شهر و نیز انجام مصاحبه هایی با برخی کانالهای تلویزیونی و نشریات این شهر به سمت شهر کوچک " چومان " در نزدیکی مرز با کوردستان ایران به راه افتادم . در طول مسیر بازگشت ، صعود به قله کوه 3600 متری " هَلگورد را در برنامه کاری خود قرار داده و پس از صعود از این قله و بازگشت به شهر چومان دوباره با رکاب زنی از طریق مرز حاجی عمران به پیرانشهر در کوردستان ایران آمده و به شهرم مهاباد برگشتم. کل مدت زمانی که برای این سفر وقت گذاشتم 19 شبانه روز بود یعنی از مهاباد تا شهرک مرزی باشماق در مریوان 4 شبانه روز و 15 روز دیگر نیز تا بازگشت دوباره به مهاباد .
در هنگام دیدارم با خانم هیرو ابراهیم همسر جلال طالبانی رئیس جمهور عراق فدرال و اعلام حمایت همه جانبه ایشان از برنامه من برای صعود به قله " اورست " ایشان مرا به یکی از دستیاران خود به نام کاک دارا معرفی نمودند تا با ایشان برنامه و هزینه های این سفر را طرح ریزی و برآورد نماییم.
به دنبال اتمام صحبت های لازمه با منشی ایشان و موافقت های شفاف و اولیه خانم هیرو ابراهیم در دیدارم با وی من نیز هنگام بازگشت به کوردستان ایران با یکی از شرکتهای ارائه دهنده خدمات کوهنوردی و صعود به قله اورست در کشور نپال تماس گرفته و ضمن گفتگوهای مقدماتی با مدیران این شرکت و برآورد هزینه های لازم برای این سفر و آماده نمودن پروپوزال آماده برای این کار و نیز تماس مجدد با دستیار خانم هیرو ابراهیم و هماهنگی با ایشان برای استارت مقدمات کار دوباره به شهر سلیمانیه در اقلیم کوردستان آمده و اکنون 15 روز است که در این شهر حضور داشته و در انتظار دیدار مجدد با ایشان و ارائه طرح و پروژه ی تکمیلی این سفر به این عزیزان می باشم .
امیدوارم این حرکت من باعث کسب افتخار و سربلندی برای همه ملت کورد و نیز تمام زنهای کورد باشد و بر نیک نامیهای جهانی ملت کورد بیافزاید .
هیرو ارجمند – سلیمانیه
12 – 10 2013
برای دیدن فیس بوک هیرو ارجمند کلیک کنید
" اورست " در انتظار گامهای دختری از کوردستان
اهل مهاباد هستم ، نگین شهری برپیشانی سرزمین سرسبز کوردستان.
نامم " هیرو ارجمند "
بیش از یک دهه از عمرم را به پیمودن جاده ها ، صخره ها و کوههای مرتفع خاورمیانه صرف کرده ام. شش سال است که به صورت حرفه ایی به ورزش کوهنوردی روی آورده ام و اولین صعود حرفه ایی ام را در تاریخ 14-5-1391 انجام دادم که آن نیز فتح قله کوه " لنین " به ارتفاع 7134 متر در کشور قرقیزستان بود .
این اولین افتخار حرفه ایی من طی این سالها بود هرچند پیشتر تمرین های خود را در قله های دماوند ، عَلم کوه و سبلان انجام داده بودم .
دومین صعود حرفه ایی ام نیز با صعود به قله کوه " آگرین " یا همان آرارات به ارتفاع 5410 متر در کوردستان ترکیه رقم خورد.
من نیز همانند اکثر ورزشکاران در ایران و کوردستان در مسیر رشته حرفه ایی ام به مشکل مالی و هزینه ایی برخوردم و به خاطر بالا بودن هزینه های این رشته ورزشی مدتی از فکر صعود به قله های مرتفع دیگر در دنیا دور ماندم اما این امر باعث نشد که از حرکت بازبمانم و با اتکاء به تنها سرمایه و ابزاری که خدا در اختیارم قرار داده یعنی " پاهایم " به حرکتم ادامه داده و به رشته پیاده و روی و دوچرخه سواری بین شهرها و مسافت های دور روی آوردم.
اولین انتخابم پیمایش مسیر بین دو پایتخت کوردی یعنی شهر مهاباد (پایتخت جمهوری کوردستان) و شهر هولیر (اربیل) پایتخت اقلیم کوردستان بود که توانستم طی سه شبانه روز مسافت چند صد کیلومتری بین این دوشهر را به صورت پیاده بپیمایم .
لحظه ورودم به شهر هولیر مصادف بود با دوساعت قبل از تحویل سال میلادی 2013 که هنگام ورودم به این شهر از جانب رسانه های مختلف مورد استقبال قرار گرفتم .
بار دیگر و البته این بار با استفاده از دوچرخه مسیر بین شهر مهاباد تا شهر سلیمانیه واقع در اقلیم کوردستان را رکاب زدم .
شروع این سفر از شهر مهاباد آغاز و با عبور از مسیر شهرهای بوکان ، سقز، مریوان ، شهرک مرزی باشماق ، پنجوین و سیدصادق و نیز با حمایت انجمن هایی چون " انجمن چیای سبز مریوان " ، " انجمن زنان مریوان " و " سازمان المپیاد کوردستان " ادامه یافته و بعد از عبور از مرز باشماق طی 14 ساعت رکاب زنی به شهر سلیمانیه در اقلیم کوردستان رسیدم و مورد استقبال بخشی از مردم این شهر قرار گرفتم .
در طول اقامت چند روزه ام در شهر سلیمانیه موفق به دیدار خانم یکم عراق یعنی خانم " هیرو ابراهیم " همسر جلال طالبانی رئیس جمهور عراق فدرال شده و در دیدارم با ایشان از آرزوها و مشکلاتم در سر راه ورزش حرفه ایی و رشته ام برایشان گفتم و نیز از بزرگترین آرزوی زندگی ام یعنی " فتح قله اِوِرست و برافراشتن پرچم پر افتخار کوردستان برفراز این قله ".
در دیدارم با ایشان از وی تقاضا کردم تا مرا در انجام این کار حمایت حمایت و پشتیبانی نماید تا بتوانم افتخاری عظیم و جهانی را برای ملتی بزرگ به ارمغان بیاورم .
ایشان نیز ضمن استقبال از پیشنهاد من آمادگی خود را برای ارائه هرگونه حمایت و پشتیبانی مادی و معنوی در انجام این امر مهم و ارزشمند اعلام داشته و به دنبال پایان دیدارم با این عزیز به حرکت خود به سمت شهرهای دیگر کوردستان ادامه داده و بعد از رسیدن به شهرستان " رانیه " و توقفی کوتاه در آنجا وپس از صعود به قله کوه " کیوه رَش " با بدرقه مردم این شهر به سمت شهر هولیر (اربیل) رکاب زدم .
بعد از دو روز توقف در شهر هولیر و دیدار با برخی مسئولین این شهر و نیز انجام مصاحبه هایی با برخی کانالهای تلویزیونی و نشریات این شهر به سمت شهر کوچک " چومان " در نزدیکی مرز با کوردستان ایران به راه افتادم . در طول مسیر بازگشت ، صعود به قله کوه 3600 متری " هَلگورد را در برنامه کاری خود قرار داده و پس از صعود از این قله و بازگشت به شهر چومان دوباره با رکاب زنی از طریق مرز حاجی عمران به پیرانشهر در کوردستان ایران آمده و به شهرم مهاباد برگشتم. کل مدت زمانی که برای این سفر وقت گذاشتم 19 شبانه روز بود یعنی از مهاباد تا شهرک مرزی باشماق در مریوان 4 شبانه روز و 15 روز دیگر نیز تا بازگشت دوباره به مهاباد .
در هنگام دیدارم با خانم هیرو ابراهیم همسر جلال طالبانی رئیس جمهور عراق فدرال و اعلام حمایت همه جانبه ایشان از برنامه من برای صعود به قله " اورست " ایشان مرا به یکی از دستیاران خود به نام کاک دارا معرفی نمودند تا با ایشان برنامه و هزینه های این سفر را طرح ریزی و برآورد نماییم.
به دنبال اتمام صحبت های لازمه با منشی ایشان و موافقت های شفاف و اولیه خانم هیرو ابراهیم در دیدارم با وی من نیز هنگام بازگشت به کوردستان ایران با یکی از شرکتهای ارائه دهنده خدمات کوهنوردی و صعود به قله اورست در کشور نپال تماس گرفته و ضمن گفتگوهای مقدماتی با مدیران این شرکت و برآورد هزینه های لازم برای این سفر و آماده نمودن پروپوزال آماده برای این کار و نیز تماس مجدد با دستیار خانم هیرو ابراهیم و هماهنگی با ایشان برای استارت مقدمات کار دوباره به شهر سلیمانیه در اقلیم کوردستان آمده و اکنون 15 روز است که در این شهر حضور داشته و در انتظار دیدار مجدد با ایشان و ارائه طرح و پروژه ی تکمیلی این سفر به این عزیزان می باشم .
امیدوارم این حرکت من باعث کسب افتخار و سربلندی برای همه ملت کورد و نیز تمام زنهای کورد باشد و بر نیک نامیهای جهانی ملت کورد بیافزاید .
هیرو ارجمند – سلیمانیه
12 – 10 2013
برای دیدن فیس بوک هیرو ارجمند کلیک کنید
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر