ایران نیوز

شنبه، آبان ۰۴، ۱۳۹۲

فشار برای اجرای حکم اعدام زانیار و لقمان مرادی دو زندانی سیاسی کُرد

کوردانه:کمپین بین‌المللی حقوق بشر در ایران به‌نقل از “یک منبع موثق” خبر داد که در طی روزهای گذشته مقام‌های قضائی و امنیتی استان کُردستان در تلاش هستند تا حکم اعدام تایید شده زانیار و لقمان مرادی، دو زندانی عقیدتی کُرد هر چه سریع‌تر اجرا شود. زانیار و لقمان مرادی روز ۱۴ مردادماه سال ۸۸ در مریوان توسط نیروهای اداره اطلاعات بازداشت شدند.

در روز یکم دی‌ماه 88 توسط دادگاههای رژیم به اتهام محاربه از طریق عضویت در یکی از احزاب کردی “کومله” و دست داشتن در قتل پسر امام جمعه مریوان در شامگاه ۱۴ تیر ۱۳۸۸، به اعدام محکوم شدند. این حکم در دادگاه تجدیدنظر و دیوان عالی کشور تأیید شد.

اگر چه شکنجه گران با شکنجه های زیاد از انها اعتراف اجباری گرفتند. اماانها در رنج نامه ای این اتهام را رد نمودند. و این اتهام را سناریوی وزارت اطلاعات دانستند.

زانیار و لقمان مرادی هم‌اکنون در زندان رجایی‌شهر کرج زندانی هستند.


متن کامل خبر کمپین:
یک منبع موثق به کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران گفت که در طی روزهای گذشته مقامات قضایی و امنیتی استان کُردستان در تلاش هستند تا حکم اعدام تایید شده دو زندانی عقیدتی کرد به نام زانیار و لقمان مرادی را که هم اکنون در زندان رجایی شهر زندانی هستند هر چه سریعتر اجرا شود. به گفته این منبع امام جمعه‌ مریوان که شاکی پرونده این دو زندانی است به همراه مسئولین امنیتی و قضایی استان کُردستان در این مدت به شدت پیگیر اجرای حکم این زندانیان بوده و این فشارها سبب نگرانی اطرافیان این دو زندانی نسبت به احتمال اجرای حکم اعدام این زندانیان شده است.

لقمان و زانیاری مرادی به اتهام دست داشتن در قتل فرزند امام جمعه مریوان و محاربه به اعدام محکوم شده‌اند اما این دو زندانی هیچگاه این اتهام را نپذیرفته بودند و این اتهام را سناریوی وزارت اطلاعات دانسته و با انتشار رنجنامه‌ایی اعلام کردند به سبب شکنجه های شدید روحی و جسمی مجبور به اعترافات ساختگی شدند. زانیار و لقمان مرادی در مورخه ۱۱ مردادماه توسط نیروهای امنیتی در شهر مریوان بازداشت و به مدت ۹ ماه در بازداشتگاه ستاد خبری اداره اطلاعات شهر سنندج برای اخذ اعترافات ساختگی تحت فشار و شکنجه شدید روحمی و جسمی قرار گرفته‌اند. این دو زندان بعدا نزدیک به ۶ ماه به زندان مرکزی سنندج منتقل می‌شوند و از آنجا هم به بند ۲۰۹ منتقل می‌شوند. نهایتا این دو زندانی سیاسی در تاریخ ۱ دی‌ماه سال ۸۹ در شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب اسلامی تهران به ریاست قاضی صلواتی و با حضور امام جمعه مریوان جلسه دادگاه برگزار شد و این دو زندانی سیاسی به اتهام محاریه و قتل فرزند امام جمعه مریوان به اعدام در ملاعام محکوم می‌شوند. در دی‌ماه همان سال این دو زندانی سیاسی از بند ۲۰۹ زندانی اوین به زندان رجایی شهر کرج منتقل شدند.

همچنین یک منبع محلی در شهر مریوان به کمپین گفت که بعد از مدتی از قتل فرزند امام جمعه و همراهانش تعدادی از اعضای بلندپایه اطلاعاتی سپاه مریوان که در کشتار دهها تن از شهروندان کُرد دست داشتند از سوی حفاظت اطلاعات سپاه بازداشت و بعد از مدتی مشخص شد که این باند در کشتن دهها تن از شهروندان کُرد دست داشته و با پوشاندن لباس نظامی نیروهای پژاک بر جسد این افراد مدنی، صدها میلیون تومان جایزه از سپاه دریافت کرده بودند و حتی در آن برهه نیز کشتن فرزند امام جمعه مریوان نیز به این باند نسبت داده شد. تا اینکه در طی هفته‌های گذشته سردسته این گروه به نام هیوا تاب بازداشت و براساس گزارش های مختلف مخفیانه اعدام شد. خبرگزاری تدبیر نیز با انتشار خبر این اعدام از احتمال دست داشتن این باند امنیتی در ترور پسر امام جمعه پرده برداشته است.

سال گذشته زانیار ولقمان مرادی درسومین سالروز زندانی شدن خود در نامه‌ای که نسخه ای از آن در اختیار کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران قرار گرفت از سه سال شکنجه و انتظاربرای روشن شدن حقایق نوشته اند و انتظارت خود را مطرح کرده اند. در این نامه آماده است: « سه سال گذشت، سه سالی که هر روزش منتظر مرگ بودن در ستیز با امید ما بود. وقتی زیر آنهمه شکنجه‌ها و تهدیدها و شبهای سخت سلول انفرادی و بیخبری منتظر هر اتفاقی بودیم، تنها به انتظار روشن شدن حقایق و آزادی صبر و امید پیش گرفته بودیم. اگر پس از سه سال از دردها و رنجهایمان نگوییم راحتر خواهیم بود اما از انتظاراتمان می توانیم بگوییم. وقتی ناخودگاه و ناگذیر منتظر کینه‌ها، انتقامها تسویه حسابها و بی‌عدالتی‌ها هستیم بی‌محاباتر می‌توانیم از انتظاراتمان بگوییم. انتظارانی از این و آن مبارزین و فعالین نداریم. شاید که وضع آنها بهتر از ما نباشد و شاید هم آنچنان از اینجا دور شده‌اند که دردهای اینجا رو نمی‌فهمند. اما هنوز انتظارمان از اجرای عدالت و تشریح روند ناسالم پروندمان هستیم. انتظاری که پس از بارها و بارها نامه‌نگاری و درخواست اعاده دادرسی از مقامات قضایی همچنان بی‌پاسخ مانده است. انتظار برای محاکمه و برخورد با آنهایی که شکنجه کرده‌اند و انهمه رفتار غیرانسانی و غیراخلاقی را داشته‌اند، نداریم. اما هنوز انتظارمان از امام جمعه مریوان است که آنگونه که شایسته جایگاه دینی ایشان بود، صادقانه و شجاعانه به آنچه وعده چندین و چندین باره‌اش بوده عمل نکرده است چراکه آنهایی که همیشه دروغ گفته‌اند و از ما دروغ خواسته‌اند و همیشه دشنام بر لب داشته‌اند انتظاری نیست اما امام جمعه می‌توانست با اذعانش بر بی‌گناهی ما و بی‌ادعایش نسبت به اعدام ما گام بلندی برای آزادی ما بردارد.»
 

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر