ایران نیوز

سه‌شنبه، بهمن ۲۱، ۱۳۹۳

چهارمین سالگرد در گذشت ماموستا شیخ عزالدین حسینی

“شخصیت ملی و آیینی کرد ماموستا شیخ عزالدین حسینی چهار سال پیش بر اثر بیماری در یکی از بیمارستانهای سوئد چشم از جهان فرو بست. بە گزارشی از زندگی این شخصیت ملی کرد توجە فرمایید.”
ماموستا شیخ عزالدین حسینی در سال ۱۳۰۰ شمسی در شهر بانه ‌از شرق کردستان و در یک خانواده ‌مذهبی دیده ‌به ‌جهان گشود. 
شیخ عزالدین فرزند شیخ صالح از سادات برزنجی بود که‌مخالفتها و مبارزات فراوانی با حکومت رضا شاه کرد و با شیخ محمود حفید از رهبران جنبش کردستان در سلیمانیه ‌ارتباطی نزدیک داشت.

ماموستا شیخ عزالدین حسینی با وجودیکه ‌شخصیتی آیینی و مذهبی بود، اما از همان ابتدا و از سال ۱۳۲۲ در شهر بوکان با نام مستعار هه‌وین به‌عضویت جمعیت ژ،کاف در آمد.
پس از سقوط رژیم شاهنشاهی در ایران، نقش ماموستا شیخ عزالدین به‌عنوان شخصیتی که ‌مورد قبول تمامی احزاب و گروههای کردستان بود، به‌عنوان نماینده ‌مردم کرد بسیار برجسته ‌شد و در مذاکرات با نمایندگان حکومت ایران شرکت داشت.
پس از جنایات خونین رژیم در شهر سنه‌، در سال ۱۳۵۸ ماموستا با نمایندگان حکومت که‌ عبارت بودند از رفسنجانی، بنی صدر، بهشتی و طالقانی گفتگو کرد و در همانجا با صراحت پرسید که ‌تفاوت میان تاج و عمامه‌ در چیست؟ وی در پاسخ نیز گفته‌ بود که‌ تنها تاج کنار رفته‌ و جایش را عمامه‌ گرفته ‌است. 
اما شیخ عزالدین پس از نشستهایی که ‌با مقامات آنزمان حکومت ایران داشتند، اعلام نمود که ‌به ‌علت عدم شفافیت در محتوا و ماهیت آنچه‌ که ‌مقامات ایرانی از نوع حکومت اسلامی می‌گویند در رفراندوم جمهوری اسلامی شرکت نخواهد کرد و آنرا تحریم نمود.
یک ماه پس از آن درپی دعوت وزیر کشور به‌تهران و قم رفت و در این سفر با خمینی ، نخست وزیر وقت بازرگان و تعدادی از مسئولان جمهوری اسلامی دیدار و گفتگو کرد. 
خمینی در پایان ملاقات خود با شیخ به ‌او می‌گوید که ‌من آرامش کردستان را از شما می‌خواهم و شیخ نیز در پاسخ می‌گوید که ‌من نیز خودمختاری کردستان را از شما می‌خواهم.
پس از فرمان جهاد خمینی علیه ‌ملت کرد در ۲۸ آبان سال ۵۸ ماموستا همراه با بسیاری از مبارزان کرد به ‌کوهستانهای کردستان رفت . 
بعدها و در پی درخواست ماموستا هزاران نفر از شهرهای شرق کردستان به‌ صفوف مبارزه‌ علیه ‌رژیم جمهوری اسلامی و کسب حقوق بر حق ملت کرد وارد عرصه ‌شدند، که ‌از سوی حکومت ایران با حمله‌ و کشتارهای جمعی و قتل عام پاسخ داده‌شد. 
ماموستا در سال ۱۳۶۴ به‌طرف مرزهای جنوب کردستان رفت و در کوهستانها به‌ مبارزات خود ادامه ‌داد. 
سرانجام در سال ۱۳۶۹ به‌کشور سوئد رفت و در آنجا نیز به‌ مبارزات ملی خود همچنان ادامه ‌داد و در تأسیس کنگره ‌ملی کردستان نیز نقش بسزایی داشت.
ماموستا شیخ عزالدین که ‌به‌سبب بیماری و کهولت سن تحت نظر پزشکان بود چهار سال پیش در کشور سوئد بدرود حیات گفت.‌

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر