به‌نظر می‌رسد ارتش ترکیه که بیش از چهار ماه پیش عملیاتی را با نام "عملیات سپر فرات" آغاز کرده، در این بین با مشکلات عدیده‌ای مواجه شده است. هر چند که مقامات سیاسی و نظامی ترکیه سعی دارند تا بر این معضل سرپوش بگذارند اما واقعیت این‌ست که روز به‌روز بر تعداد تلفات ارتش و نیز مصاعب ناشی از عدم مشروعیت این جنگ افزوده می‌شود. در خبری که به تازگی در فضای رسانه‌ای خود ترکیه منتشر شده، مشخص شده که بیش از ۵۰ تن از مسئولان نظامی ارتش که در محاصره باب شرکت دارند، استعفانامه خود را به مقامات خود ارسال کرده و خواستار خروج از ارتش شده‌اند.
ارتش ترکیه بیش از یک ماه است که در پشت دروازه شهر باب مانده و قادر به پیشروی در این شهر نیست. هرچند که مقامات ترکیه علت کندشدن پیشروی‌ها در این منطقه از شمال سوریه را "برخی ملاحضات" عنوان کرده‌اند، اما واقعیت این‌ست که ارتش ترکیه در پشت دروازه‌های باب زمین‌گیر شده است. داعش تاکنون توانسته است تا در شبیخون‌هایی به ارتش ترکیه، ده‌ها تن از نظامیانش را کشته، مجروح یا به اسارت درآورد.
خبر استعفای دسته جمعی نظامیان ارتش ترکیه در باب که در میان آن‌ها درجه‌داران و افسران زیادی به‌چشم می‌خورد، بیش از پیش بر این امر صحه می‌گذارد که جنگ ترکیه در شمال سوریه به بن‌بست رسیده و مشروعیت خود را از دست داده است. پیامدهای استعفای دسته‌جمعی، آن‌هم در شرایطی که افراد مستعفی در جنگ به‌سر می‌برند، شاید برای مسئولان سیاسی و نظامی ترکیه، از خود حملات کشنده داعش نیز سنگین‌تر باشد. ارتشی که در سرتاسر تاریخ جمهوری ترکیه به سکولاریسم و حفظ دستاوردهای جمهوری لاییک آتاترک مشهور بود، پس از سال ۲۰۰۲ و روی کار آمدن حزب عدالت و توسعه، رفته‌رفته به ارتش اردوغان می‌گراید؛ ارتشی که شاید اگر نام "سپاه پاسداران آ.ک.پ" بر آن نهاده شود، بسیار بجاتر خواهد بود.
استعفای دسته‌جمعی افسران ترک در باب، حتی بیش از اینکه خستگی از جنگ و عدم‌مشروعیت آن را نشان دهد، دلزدگی ارتشیان از حاکمیت موجود ترکیه و دلسرد شدن از کارایی ارتش در حفظ "دستاوردهای جمهوری لاییک آتاترک"! است. نباید از یاد برد که افسران و درجه‌داران مستعفی در ترکیه، همان‌هایی بودند که در کمال خوش‌شانسی از موج دستگیری‌های پس از کودتای نافرجام ۱۵ ژوییه و مورد تجاوز قرار گرفتن در زندان، در امان ماندند و امروز باید در باب لحظه مرگ خود را به تماشا بنشینند.
اگرچه گفته شده که مسئولان ارشد ارتش ترک، این افراد را از استعفا منصرف کرده‌اند اما قطعاً این پایان ماجرا نیست. شبیخون‌های مرگبار داعش هم‌چنان ادامه خواهند یافت، این افراد خاطره زنده سوزانده شدن رفقایشان توسط داعش را در ذهن‌شان مرور خواهند کرد و هم‌چنان منتظر مرگ قریب خود خواهند ماند. خبر فروش کامیون‌های مهمات توسط "برادران ارتش آزاد" که در جنگ نمایشی جرابلس آن‌ها را "متحدان استراتژیک منطقه‌ای" نامیدند، آن‌ها را در زمره همان برادران داعش‌شان قرار خواهد داد.
شاید خوشبینانه‌ترین حالت برای درجه‌داران و افسران ارتش در باب، همان مرگ در نبردهای معمولی باشد؛ تازه اگر شانس بیاورند و پس از دستگیری زنده‌زنده توسط داعش و ارتش آزاد! سوزانده نشوند. وگرنه حتی اگر استعفانامه‌هایشان نیز پذیرفته شود، مطمئناً سرنوشت خوبی در انتظارشان نخواهد بود. اردوغان مقدمات تشکیل سپاه پاسداران خود را می‌بیند و تمامی تلاش خود را خواهد کرد تا از "انقلاب اسلامی" خود محافظت نماید. از هر زاویه‌ای که به قضیه نگاه شود، باز راه فراری برای این نظامیان ارتش نیست؛ آن‌ها چه استعفا داده باشند، چه فرار کرده باشند و چه بدست داعش سوزانده شوند، در هر صورت بازنده‌اند. آن‌ها هیچ‌گاه نخواهند در مقابل اردوغان و آ.ک.پ وظیفه ارتشی بودن خود را به‌انجام برسانند.
و بدون شک این پایان ماجرا نخواهد بود. آنچه در استعفای دسته‌جمعی افسران ترک در باب گذشت، تنها قسمتی از یک بازی بزرگتر است که اتفاقاً هر لحظه تکمیل‌تر می‌شود. کردار حزب عدالت و توسعه، ارتش را به استعفای دسته‌جمعی رساند و استعفای دسته‌جمعی نیز خبر از ریزش نیروها در بدنه ارتش ترکیه دارد. به‌قول معروف "به این هم نخواهد ماند"، این داستان هم‌چنان ادامه دارد...
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر