ایران نیوز

دوشنبه، بهمن ۰۹، ۱۳۹۶

واقعا نمیدانم باید از کجای این همه بلا و مصیبت شروع کنم؟

از کدام درد مردمم بگویم.از آن زلزله لعنتی که استانم را ویران کرد؟
از این همه مظلومیت مردمم که در این زمستان هر روز شاهد پرپر شدن یکی از گلهایش است؟

از فقرش؟از کارتن خوابهایش؟
از این همه جوان باسواد و بیکارش؟
از بن بست قرار گرفتنش از تمام جهات؟
واقعا نمیدانم...
این روزها ورای تمام سختی ها و مشکلات و دردهایی که هر روز بر سر مردم کرمانشاه بیشتر آوار میشود،مشکلات مردم زلزله زده به شدت بحرانی و مصیبت بار است...
هر روز که میگذرد بیماری و بلا و گرفتاری در این مناطق بیشتر خود را نمایان می کند.
افسردگی...
نا امیدی...
بیماری به شدت مردم را از پای درآورده و زندگی را به طرز وحشتناکی در این مناطق سخت و هولناک کرده است.
به راستی مردم کرمانشاه باید چقدر برای دولت و حاکمیت بی ارزش باشند که بعد از حدود سه ماه از آن زلزله دردناک و با آن همه مصیبت و کشتار و مرگ هایی که هر روزه در اثر سرما و باد و طوفان و گاز گرفتگی شاهد آن هستیم اما هیچکس حتی دلش هم اندکی نلرزید و بی توجه به این مردم هرکس کار خودش را میکند؟من اصلا کاری به آقای علی دایی و آقای زیبا کلام ندارم که میلیاردی به اسم کمک به مردم زلزله زده پول جمع آوری کردند و حالا هم چشمانشان را بر این همه مصیبت آوار شده بر سر مردم بسته اند و در کمال خونسردی می گویند که ما کاری فراتر از خرید کانکس و رسیدگی به وضعیت حال حاضر مردم میخواهیم انجام بدهیم.


باور کنید زن ها و کودکان بی گناه از سرما و بیماری دارند تلف میشوند.فردا که دیگر دیر بشود آنوقت طرح مجتمع فرهنگی شما به چه کاری خواهد آمد!
با تمام این اوصاف من طرف صحبتم اصلا این اقایان محترم و مردم کشورم نیست،طرف صحبت من آن مسئولین و نماینده هایی هستند که وقتی پای انتخابشان به میان آمد؛می آیند و حرف های روشنفکری میزنند و خودشان را با وعده و وعید های پوچ به در و دیوار می کوبند تا مردم به آنها رای بدهند و بروند آن بالا.
اما زمانی که پایشان به آن بالا رسید دیگر یادشان میرود کی آنها را به آن جایگاه رساند است..
یادشان میرود وعده و وعید هایشان...
یادشان میرود پایین دستیهایشان...
یادشان میرود به داد مردمی برسند که تا چند وقت پیش قول و قرارهایی به آنها داده بودند...
یکی نیست به آقای رئیس جمهور ، نمایندگان مجلس و وزرا بگوید مردم برای رهایی از مشکلات و کمک به رفع گرفتاریهایشان به شما رای دادند.رای دادند که مرهمشان شوید نه درد مضاعفی شوید بر روی دردهایشان...
رای دادند که دستانشان را بگیرید و یاریشان دهید،نه اینکه بکشید به آن بالا و دیگر یادتان برود برای چه هدفی شما در آن جایگاه قرار گرفته اید...
دیشب کرمانشاه 8-درجه بود!!!
میدانید یعنی چه اندازه سرما؟؟؟؟
چه کسی میخواهد به داد مردم کورد برسد؟تا کی میخواهند چشمانشان را ببندند و نبینند این مردم هم وجود دارند!؟
تا کی میخواهند سرشان را زیر برف کنند و نبینند این همه بلا و مصیبتی را که بر سر مردم کرمانشاه آوار شده است؟!
پای منافع ملت که به میان می آید کوردها مردم غیور و باغیرتی می شود که در مرزها از این آب و خاک محافظت می کنند.اما...

(مرز نشینهای بی پاداش...)
اما پای سختی ها و گرفتاری های مردم این مناطق که به میان می آید دیگر دیده نمی شوند و جزء عوامل تروریستی و گروهک به شمار می آیند...

اخر تا به کی تبعیض؟
تا به کی این همه تفاوت؟

نسیم رضایی

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر