سنتها و اعتقادات خلق ما اجتماعی میباشند، در ماە مبارک رمضان هم باید بە یاری جامعە شتافت، اینچنین بە مثابەی عضوی از جامعە بە آن نیر میبخشیم.
جمیل باییک، رئیس مشترک شورای رهبری کنفدرالیسم جوامع کردستان بر همکاری خلق در جزیر، سور، نصیبین، شرنخ، گور، سلوپی، هزخ و شهرهای دیگر تأکید نمود و افزود کە نباید هیچ خانوادەای را احساس تنهایی نمایند.
باییک بە اهداف حملە فیزیکی و فرهنگی دولت ترکیە بە شهرهای کردستان اشارە کردە و آن را در راستای نابودی ارادەی کردها و پذیرفتن هویت ترکی نامید. الغای مطابقت دلمەباغچە و دشمنی آشکار با روژآوای کردستان هم در همین راستا میباشد. کسانی کە جنگ وحشیانە دولت ترکیە نمیبینند، از درک دلایل و فهم این مرحلە عاجز بودە و جنبش کردی را بە دلیل مقاومت در برابر ظلمو ستم اشغالگران سرزنش مینمایند و البتە این هم خود بخش مهمی از سیاستهای پلید دولت نژادپرست ترکیە میباشد.
اگر جنبش کرد در ١٥ اگوست ١٩٨٤ بە مبارزە مسلحانە با این سیستم انکار و نابودی نمیپرداخت و از آنروز کردها بر موضع ارادە مستقل و هویت خود پافشاری نمیکردند، بدون شک چیزی از وجود کردها کردها باقی نمیماند و هر چە بود بە موزەها منتقل میشد. مانند آنچە بر سر ارامنە آمد، بر سر کردها هم میآمد.
دولت اشغالگر با افتخار اعلام مینماید کە شهرها را ویران کردە و زن و کودک و جوانان را بە قتل رساندە است. اکنون بە نابودی کردها در کمپها ادامە میدهند. با صراعت از تربیت کردن و ترککردن کردها صحبت میکنند. آشکارا و در مقابل چشمان جهانیان بە تکرار این ادعاها میپردازند. هر کسی کە درصدد پایان بخشیدن بە این قتلعام باشد، آن را هم دشمن خود میدانند.
همەی فکر و ذکر مسئولان دولت ترکیە بر نابودی کردها متمرکز شدە است. همە چیز آشکار و واضح است. این سیستم با وجود کردها مشکل دارد و این بخشی از شالودەی آن میباشد. اساس آن پس از جنگ جهانی اول بر این مبنا پایەگزاری شدە است.
کردها باید تحت هیچ شرایطی اجازە ساخت کمپهای نابودی فرهنگی خلق خود را در شهرهای ویران شدە بە دولت اشغالگر ندهند. باید از ایستادگی خلق این شهرها حمایت همگانی و خلقی نمود. نیازهای حیاتی و اساسی خلق باید برآوردە شوند. هر خانوادە کرد با یکی از خانوادهای مناطق یاد شدە پیمان برادری و خواهری ببندد.
برای صاحبمندی از رنج و تلاش خستگی ناپذیر رهبر آپو و شهیدان انقلاب باید تا رسیدن بە پیروزی بر ایستار خود پافشاری نمائیم و با انسجام خلقی اصرار خود را بر کرد آزاد و زندگی آزاد بە همەی جهانیان اثبات کنیم.
لازم است در جزیر، سور، نصیبین، شرنخ، گور، سلوپی، هزخ و شهرهای دیگرهیچ خانوادەای احساس تنهایی ننماید، هیچ خانوادەای خود را نیازمند دولت اشغالگر نبیند. ما بە همە نشان خواهیم داد کە جامعەای کامل میباشیم. اکنون زمان کار مشترک و فعالیت مشترک برای بازسازی شهرهای ویران شدە از سوی اشغالگران و نژادپرستان ترک است.
اینگونە میتوانیم بە جامحی خود نیرو بخشیدە و بە مقاومت آن یاری رسانیم. در ماە مبارک رمضان از خلق کرد میخواهیم کە بە حمایت از خلق قهرمان و مقاومتگر خویش بشتابند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر