به معناي سختگیری مصلحتی ! کسی که برای قبولاندن شرط دلخواه خود شرایط را خیلی سخت و سنگین میگیرد تا بالاخره طرف مقابل به کمتر از آن که در واقع همان خواسته مد نظر است راضی شود ! اين روش يكي از اصلي ترين سياست هاي چند دهه گذشته در ايران است ، در سيستم حكومتي ايران يكي از دو حزب كشور نقش سوپاپ اطمينان را دارد و در مواقعي كه جامعه در حالت مرگ اقتصاد و فقر و فساد قرار ميگيرد همانند : اصلاحات و تدبير و اميد وارد ميدان مي شود و ملت در آستانه مرگ را به تب راضي نگه ميدارد !
اگر كمي در تاريخ چند دهه اخير ايران دقت كنيم خواهيم ديد كه ما همواره اينگونه بازي داده شده ايم !
آنچه كه از نظر برخي صاحبنظران ميتوان نتيجه گرفت اين است كه برخي از اركان حكومت كه عمدتاً از جناح چپ و خواهان اصلاحات اساسي زير سايه ولايت فقيه در ايران هستند از سالها پيش به طور كاملا سري در حال برنامه ريزي براي جلوگيري از سقوط نظام در دقيقه نود از طريق اصلاحاتي همچون مساله حجاب و باز كردن فضاي سياسي و استقبال از انتقاد و حل مشكلات اقتصادي مردم از طريق تزريق از صندوق توسعه ملي در قالب كمك هاي بلاعوض و ... هستند !
برخي معتقدند ماجراي دختران خيابان انقلاب در اين جهت و آغاز زمينه سازي براي اختياري كردن حجاب است ، امتيازي كه حكومت فقط تنها زماني زير بار آن مي رود كه خود را در آستانه سقوط ببيند و براي فروكش و مهندسي كردن احساسات و هيجانات مردم به اين روش متوسل شود !
فيلم ديدار رهبر ايران با مسئولين در صفحه نخست سايت ايشان كه در آن از همه تقاضا مي كند وي را هم مورد نقد قرار دهند و رفع حصر يهويي مير حسين موسوي و ديدار با دخترانش و نامه كاملا انتقادي آقاي كروبي ، همگي نمي تواند در يك زمان هماهنگ كاملا بي ربط به يكديگر باشند و ممكن است توسل دوباره جناح حاكم به حزب اصلاحات براي به تب گرفتن دوباره مردم باشد !
هدف از نگارش اين نوشته زير سوال بردن هيچيك از جنبش هاي مدني و مساله دختران خيابان انقلاب نيست بلكه يادآوري اين مساله به اين عزيزان است كه قبل از اينكه اقدام به انجام فعاليتي در جهت حفظ حقوق مردم و رهايي ايران عزيز كنيم يادمان باشد در جهت منافع هيچ يك از دو حزب سياسي گام برنداريم و يا به تعبير بهتر مهره هاي بازي آن ها نشويم و حركت نمادين برداشتن روسري را محدود به مساله حجاب نكنيم بلكه آن را جنبشي اعتراضي به كل نظام بدانيم تا بار ديگر مصداق آن ضرب المثل معروف نباشيم و به تب راضي نشويم !
فرشاد.مرادی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر