خودسوزی زنان در کردستان ایران همچنان قربانی می‌گیرد

شیدا کرماشان:  بیکاری و نبود امکانات و سنت‌‌های قدیمی«ازدواج اجباری یا پیش از موعد، فقر، تجاوزات جنسی و مشکلات روانی»خشونت فیزیکی و کلامی شوهر» مهم‌ترین عامل خودسوزی زنان است. 

در بسیاری از این موارد، زنی که امید ندارد از طریق پیگیری قضایی حقوق خود را به دست آورد، راهی جز نابودی خود نمی‌یابد فردی که دست به خودکشی می‌زند، می‌گوید: من نمی‌توانم برای خود در زندگی کاری کنم، کسی به من کمک برساند.» خودسوزی مرگ یک زندگی است، زندگی زنانی که پس از سالها صبر و انتظار در تلخی های زندگی، جز خودسوزی طریق دیگری را برای رهایی ندیده اند. خودسوزی زنان در ایران ریشه در مسائل مختلفی دارد اما این مسائل تاکنون مورد توجه قرار نگرفته است مرگ غیر معمول یک زندگی است. زنان جوان و متاهل در جریان رویدادهایی که در خانواده ها و جامعه اتفاق می افتد بیشتر دچار فشار و آشفتگی می شوند، افسردگی از مهم ترین رفتارهای منجر به خودکشی است، که آن را می توان پیامد مقوله هایی از جمله خشونت و آزار همسر و اطرافیان، فقر مالی، تنگ دستی و محرومیت دانست. بنظر می رسد گسترش حمایت های اجتماعی و جامع در برابر خشونت های خانوادگی علیه زنان، آموزش روش های کنترل خشم و عصبانیت و کاهش استرس، اطلاع رسانی در زمینه مراکز حمایتی می تواند به عنوان راهکارهایی جهت کاهش خودسوزی ارائه شود. نه خودکشی در ایران تازگی دارد و نه وضعیت بد اقتصادی. با این حال برخی تحلیلگران مسائل اجتماعی معتقدند بحران اقتصادی و ناامیدی در جامعه، بر افزایش خودکشی در ایران تأثیر مستقیم دارد خودکشی در بین زنان تازه ازدواج کرده می‌گوید: این مساله به دلیل تعارضات خانوادگی و فرهنگی است، یعنی در زنانی که مهارت رفتاری مثل حل مساله، کنترل خشم، ارتباط موثر و ... کم باشد، شانس اقدام به خودکشی بیشتر است. یکی از مسائل رایج در جوامع سنتی، وجود تبعیض میان زن و مرد است که در آثار ادبی به شیوه های گوناگون منعکس شده است. انتساب صفاتی چون دانایی و توانایی به مردان و زنان را ضعیفه و متعلقه دانستن از نمودهای این تبعیض جنسیتی است. مهمترین مشکلات زنان در جامعه سنتی عبارتند از: فقر مادی، ازدواج زود هنگام، محدودیت تحصیل، عدم توجه به خواسته های زنان و ... . اگر نقش و جایگاه زنان در جامعه به درستی تبیین شود نیازی به بروز رفتارهای مردانه یا هنجارشکن نیست. زنان جامعه علاوه بر نقش های سنتی که در خانواده برعهده دارند، می توانند با رعایت چارچوب هایی که ترسیم می شود، در جامعه نیز حضور فعال تری داشته باشند. خودکشی به عنوان نابودکردن آگاهانه خویش برای رهایی از موقعیت غیرقابل تحمل تعریف شده است و در واقع یکی از پدیده های تاسف آوری است که دارای ابعاد شناخته شده ی روانی، اجتماعی، فرهنگی، بیولوژی و پیامدهای اقتصادی، انسانی می باشد. اقدام به خودکشی به روش خوسوزی خشن ترین و دردناک ترین روش درجهت پایان دادن به زندگی است معمولا زنان جوان بر اثر تضاد‌های خانوادگی، اقدام به خودکشی می‌کردند و خودکشی‌ها اساسا با استفاده از روش خودسوزی صورت می‌گرفت که میزان موفقیت در آن بسیار بالا بود‌. در مرحله آخر، مسائل اقتصادی مرتبط با فقر و بیکاری و تبعات آن، فرد را وادار به خودکشی می کند. خودسوزی فجیع‌ترین روش خودکشی است و حتی اگر فرد در اثر خودسوزی فوت نکند، در آینده با مشکلات بسیار بد جسمی مواجه خواهد شد. انتخاب این شیوه پدیده‌ای است خودسوزی از مرگ‌بار ترین و غم انگیز ترین انواع خودکشی محسوب می شود. این روش در میان زنان ایرانی به شکل نگران کننده‌ای مشاهده می شود. کیفیّت زندگی از جمله مقوله‌های بااهمیت در حیطه خودسوزی زنان ایرانی است خودسوزی زنان یکی از بزرگترین آسیب های اجتماعی در استان های غربی ایران است با اینکه مساله خودسوزی زنان به بحرانی جدی در ایران تبدیل شده، هنوز در این زمینه اقدام عملی مشخصی از سوی نهادهای مسئول صورت نگرفته است. بیشترین عوامل مؤثر در خودکشی در ایران مشکلات خانوادگی، مسائل عاطفی و عشقی است خودکشی شامل بیماری‌های روانی هم می‌شود. افرادی که دچار افسردگی و ناراحتی هستند، نمی‌توانند خود را با شرایط تطبیق بدهند و جان خود را می گیرند. یکی از مسائل رایج در جوامع سنتی، وجود تبعیض میان زن و مرد است که در آثار ادبی به شیوه های گوناگون منعکس شده است. انتساب صفاتی چون دانایی و توانایی به مردان و زنان را ضعیفه و متعلقه دانستن از نمودهای این تبعیض جنسیتی است. شکاف جنسیتی در اکثر جوامع سنتی یکی از پایدارترین و برجسته ترین شکاف‌های اجتماعی در طول تاریخ بوده است. فرهنگ های جوامع سنتی با احکام قطعی و تغییرناپذیر، زن و مرد را از یكدیگر جدا کرده و میان آنان تمایز و تبعیض قایل شده است... زن و مرد به این توجه کنند که کسب در آمد تمیز کردن خانه ، پرورش فرزندان کارهایی است که میبایست هر دو انجام دهند

محدودیت‌های فراوان زنان و شرایط جامعة درحال گذار، بیش از مردان است. بیشتر خودکشی‌ها در ایران، توسط افراد جوان (18 تا 30 سال)، اکثراً بیکار یا فاقد شغل ثابت انجام می‌شود. اختلافات خانوادگی، بیشترین علت خودکشی زنان است، آنها در اغلب موارد با خوردن داروهای آرام بخش و در برخی مناطق، از طریق خودسوزی، اقدام به خودکشی می‏کنند.